"Dahlia's en Klederdrachten".

Aan mijn opa en opoe ( dat zeiden we vroeger tegen de tegenwoordige Oma's) heb ik zeer goede herinneringen. Zij waren gekleed in de Walcherse dracht, mijn opa is daar op enig moment mee gestopt maar mijn opoe heeft die tot haar overlijden in 1974 nog gedragen. Ik denk dan ook dat dit mijn liefde voor de klederdrachten verklaard. Toen ik in juni 2006 over ons dorp liep en daar de streekproductenmarkt bezocht zag ik daar de mensen van Mooi Zeeland staan. We raakten aan de praat en ik polste eens bij hun hoe ze het zouden vinden om wat foto opnamen te maken tijdens mij dahlia's. De reactie was voor mij een zeer positief ja. We maakten de afspraak dat ik met hun contact op zou nemen zodra de dahlia's in bloei zouden staan. Maar zoals u elders op deze site al hebt kunnen lezen werd de tuin niet veel door de te hete maand juli. Echter door de vele regen en de redelijke temperaturen in de maand augustus en de zeer warme maand september, kwam de dahliatuin toch nog onverw8 (modern hé?) volop in bloei. Een mailtje naar de secretaresse leerde mij dat zij niet minder spontaan was dan de leden van het clubje op Heinkenszand de afgelopen zomer. Volgens mij hebben ze op het secretariaat alle zeilen bij gezet want zo waar een paar weken later kon ik een 40tal Mooi Zeelanders verwelkomen in mijn dahliatuin. Ik kan hier natuurlijk gewoon de foto's neer zetten maar voor wie mij kent, doe ik dat liever met een wat overdreven en mijns inziens leuk verhaaltje rondom de foto's. Ik hou wel van wat humor en denk niet dat, wanneer je mijn verhaal leest, dat dit ook de gedachte van de mensen van Mooi Zeeland is. Hun kunnen er ook niks aan doen dat ik de tekst er onder zet. Ik doe dit dus op persoonlijke titel en ik hoop dat u een beetje geniet van mijn presentatie over de "Dahlia's en Klederdrachten".

De dag werd geopend door meneer pastoor. Ik dacht hierin Eric Odekerk te herkennen, maar bij nader inzien was deze het niet. Ik dacht dat hij "het dagboek van een herdershond" in zijn handen had maar dit bleek "Het Boek" te zijn. Hij sprak zijn waardering uit over de bloemen en ik denk dat ik er maar eens wat aan de plaatselijke kerken ga schenken. Althans dat was mijn idee toen ik dit verhaaltje zat te schrijven. Uiteindelijk hebben deze kerken het al moeilijk genoeg in deze tijden. Dus broeders en zusters uit Heinkenszand als jullie dit lezen dan kunnen jullie de bloemen komen halen voor de plaatselijke kerken.

Op de linkerfoto, dat zouden zo op het eerste gezicht mijn Opa en Opoe kunnen zijn alhoewel ik mij ook nog kan herinneren dat mijn Opa de kleding (pet) had van Eric op de rechterfoto. Vergeet u niet om naast de schoonheid van de klederdrachten ook nog op de schoonheid van de dahlia's te letten?

Deze combinatie zou dan het Walchers stelletje geweest kunnen zijn, maar wat doet mijn Opa dan samen met de tuinvrouw? Want die lijkt helemaal niet op de kleding van Opoe. Dit is volgens mij de daagse kleding van de vrouwen op Zuid- Beveland

Deze dame, dat is een apart verhaal. Ik kwam ze tegen tussen de dahlia's en ik vond dat ze wel een heel bijzondere uitrusting aan had. Ik vroeg aan haar van welk jaar ben jij dan? Ze zei ik ben van 1860. Ik zeg tegen haar dan zie je er nog goed uit. Ik vind het toch wel heel mooi. Maar wat betekent dan dat plaatje op het voorhoofd van koper. In eerste instantie zou je denken dit het een soort kogelvrijvest is maar dan voor het voorhoofd. Ik ben er van overtuigd dat er echt wel iemand reageert op dit stukje en dat ik binnenkort te weten komen waar dat plaatje voor dient.

Dit is overigens haar man, nee niet in het echt natuurlijk, maar wel is Johan ook uit de jaren van rond 1860. Misschien herkend u hem wel, het is Johan de Dreu. Die doet hier en daar wel eens voordrachtjes of zoiets geloof ik. Overigens is hij de voorzitter van Mooi Zeeland. Op de rechterfoto staat hij nog eens hij is in gesprek met........... getooid in de Schouwse kleding


Hier komt hij wat beter in beeld en inmiddels is z'n vrouw (ook in het echt) gevonden. Het is een heel andere dracht dan die van Walcheren of Zuid-Beveland. Schiet me zomaar ineens te binnen dat ik nog helemaal niks van de Zeeuws Vlaamse mensen heb. Die zou ik er ook nog graag bij willen hebben. Als iemand een adresje weet van zo'n clubje met klederdrachten, geef het eens door als je wilt. 

Zuid-Bevelandse dracht tussen de dahlia's met op de rechterfoto........

Drie kleine kleutertjes die werden later groot, vlnr de katholieke Zuid-Bevelandse dracht, de dracht en de .. dracht. Op de rechterfoto zien we...

Zuid-Bevelands en Walchers geluk tussen de dahlia's. Hoe was het ook al weer in de zeventiger jaren?
Als de dahlia's twee kontjes hoog zijn...................... Of was het toch anders? U ziet het, ware liefde tussen de dahlia's. Zou dat door de vele bijtjes komen die tussen de bloemen zitten?

Het daagse goed van Priene. Ik vind ze zonder hoed veel leuker. Ze had d'r eigen schoffel meegebracht voor tussen de dahlia's te schoffelen. Het is en blijft een harde werkster.

Zuid-Bevelandse dracht met stok en pijp (puupe) Twee Zuid- Bevelandse boerinnen bewonderen de dahlia "David Howard" 
Volgens mij vraagt ..... aan Nel "mag ik je man even lenen voor tussen de dahlia's?

En ja hoor het mocht. De brede glimlach verraad dat ze het ook nog leuk vindt om samen met ... op de foto te gaan.

Nog even een "klassefoto" zonder mij en nog eentje met mij helaas, en dat meen ik, ik niet in boerendracht.

Walcherse boerin tesamen met een.... En hier tesamen met een "Walchers ventje".

Zuid-Bevelandse dracht. (Zondagse dracht (kobaltblauwe doek en beuk)) Op woensdagmiddag "bin de huus thuus". 
Eigenlijk ben ik op zoek naar mien kinders, ik zag er net nog een paar tegen de heg staan. Ik mis er nog eentje.........

Ah, daar is ze, ze was weggekropen tussen de dahlia's. Op deze foto is het hele kroost weer bij elkaar, ook de kleinen in de wagen.

Twee mooie en wel zeer leuke foto's van de jonge kinderen in 't weitje en op het hek.

Walcherse dracht te midden van de dahlia's. Kijk eens hoe mooi dit allemaal is afgewerkt, meestal kijken we alleen maar 
naar de voorkant bij de dracht maar hoe vind u de voor- en zijkant.

"Ik vind deze blomme wel heel erg mooi".                                "Die snok je toch niet zomaar af zeker? Ik heb wel een mes bij me"

Mooi portret van een statige boer met een anjer ik bedoel dahlia in zijn knoopsgat. Ik kon toch niet nalaten om even met mijn 
"stiefopoe en opa" op de foto te gaan.

Zo aan het eind van deze romantische middag, wat zou hij aan haar vragen met een bloem in zijn hand?

Aan het eind van de foto sessie, overzag hij de tuin,
hij keek naar de dahlia's en hij zag dat het goed was,
Bedankt mensen  van "Mooi Zeeland" voor jullie bijdrage. Hier is hun website.
Het was een hele prachtige middag met goed weer, een leuke sfeer en heel aardige mensen.

"Bedankt namens de "Bloemenman"